Οι ομάδες μεταναστών βιώνουν μια πολύ υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης ψυχολογικών Διαταραχών, από όσο οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα, διαπιστώνουν τα διεθνή αρχεία για την κατανομή των ψυχολογικών ασθενειών παγκοσμίως, σύμφωνα με έρευνα που έγινε το 2014.

Πολύ παλιότερα, ήδη πίσω στο 1932, ο ψυχίατρος OrnulvOdegaard, είχε δημοσιεύσει μια εργασία του στην οποία διαπίστωνε ότι οι Νορβηγοί μετανάστες στην Μινεσότα παρουσίαζαν πολύ μεγαλύτερη συχνότητα ψυχολογικών προβλημάτων σε σχέση με τους συμπατριώτες τους που συνέχιζαν να διαμένουν στην Νορβηγία. Η σπουδαιότητα αυτής της εργασίας είναι μεγάλη γιατί ουσιαστικά ήταν απ τις πρώτες που άγγιξαν το θέμα αυτό.

Μικρό μάθημα διαχείρισης θυμού

Όταν παίρνεις τα πράγματα προσωπικά , νοιώθεις προσβεβλημένος και απογοητευμένος. Αναζητάς εναγωνίως να διορθωθεί μια συμπεριφορά που εισέπραξες και αισθάνεσαι ότι σε αδικεί. Χωρίς να εξετάζεις εάν αυτή η συμπεριφορά αφορά πράγματι εσένα ή μήπως τελικά ο άνθρωπος οποίος ενήργησε έτσι , φέρεται γενικά και παντού έτσι, και άρα πρόκειται απλά για έναν βαθιά προβληματικό άνθρωπο που χρήζει περισσότερο λύπης παρά θυμού. Οι άνθρωποι τείνουμε να θεωρούμε προσωπική οποιαδήποτε κακή συμπεριφορά λαμβάνουμε, αλλά ποτέ ή σχεδόν ποτέ, δεν λαμβάνουμε προσωπικά μια πολύ καλή συμπεριφορά. Θεωρούμε δηλαδή ότι ο καλός είναι γενικά και με όλους καλός, αλλά δεν πιστεύουμε το ίδιο και για τον κακό που θεωρούμε ότι είναι κακός μόνο μαζί μας, κι εκεί είναι που ξεκινάει ο θυμός μας. Αυτό έχει ως τελικό αποτέλεσμα να θυμώνουμε με προβληματικούς ανθρώπους, και από την άλλη να χάνουμε από την ζωή μας πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους...

Αν και τα περισσότερα όνειρα που βλέπουμε είτε δεν τα θυμόμαστε, είτε είναι περισσότερο προσωπικά κι αφορούν συγκεκριμένες καταστάσεις που ήδη ζούμε, υπάρχουν κάποια όνειρα που έχουν αναφερθεί ως τα πιο κοινά ανάμεσα σε όλα τα όνειρα. Αυτή είναι η ψυχολογική ερμηνεία τους:

Πτώση από υψηλό κτίριο

Δηλώνει συνήθως την αγωνία για την απώλεια ελέγχου σε γεγονότα που ζούμε. Νοιώθουμε ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή τροποποιήσουμε την εξέλιξή τους, κι αυτό μας φοβίζει και βιώνεται ως μια «πτώση κινδύνου». Μπορεί να αφορά γεγονός, πρόσωπο ή και γενικότερη κατάσταση , την οποία θα πρέπει να προσπεράσουμε αν θέλουμε να λυθεί το άγχος που την συνοδεύει.

Η συνήθεια της αναβλητικότητας μπορεί να αποτελέσει πραγματικά μεγάλο πρόβλημα, τόσο στη επαγγελματική μας ζωή στερώντας μας ακόμα και την εργασία μας, όσο και την καθημερινή μας ζωή, στερώντας μας ανθρώπους και στιγμές. Χαμένες ευκαιρίες, αυξανόμενο άγχος, δυσαρέσκεια για εμάς τους ίδιους και ενοχή, είναι σημάδια αυτής της άσχημης συμπεριφοράς.

Υπάρχουν πολλές τεχνικές αντιμετώπισης της αναβλητικότητας, 5 από τις πιο απλές είναι οι εξής:

1. Καθορίστε προθεσμίες

Αν οι εργασίες σας δεν έχουν προθεσμίες, αλλά «απλά πρέπει» να τις κάνετε, τότε πιθανότατα δεν θα τις κάνετε καθόλου. Ορίζοντας προθεσμίες είναι ένας καλός τρόπος για να αντιμετωπίσετε την αναβλητικότητα.

2. Ορίστε προτεραιότητες

Βάζοντας προτεραιότητες, θα είστε σε θέση να αντιμετωπίσετε όλες τις εργασίες σας. Αυτό θα σας βοηθήσει να οργανώσετε την εργασία σας, θα ξέρετε τι πρέπει να κάνετε αυτή τη στιγμή και ποια καθήκοντα μπορούν να γίνουν το βράδυ κι έτσι θα είστε σε θέση να αποφύγετε την αναβλητικότητα.

3. Θυμηθείτε τους στόχους σας

Ρυθμίζοντας σωστά τους στόχους σας μπορείτε να μπείτε στο δρόμο της επιτυχίας και θα πρέπει να το θυμάστε αυτό. Ρίξτε μια ματιά σε παλαιότερους στόχους σας και δείτε τι έχετε καταφέρει να επιτύχετε.

Υπάρχουν τύποι τοξικών ανθρώπων στα social media αλλά και ανθρώπων με απλά επιβαρυντικές για την ηρεμία μας συμπεριφορές που σίγουρα δεν μας κάνουν καλό. Μήπως πρέπει σήμερα κιόλας να επανεξετάσεις τους διαδικτυακούς σου φίλους; Με μερικά unfriend, η ψυχολογία σου θα σε ευγνωμονεί

• Ο Πολιτικός Αναλυτής. Είναι ο άνθρωπος που θα ξεκινήσει την μέρα της διαδικτυακής σου παρέας κριτικάροντας και βρίζοντας πρόσωπα και πράγματα της πολιτικής σκηνής ως ο πλέον ειδικός. Κι αυτό θα συνεχίσει να κάνει στο μεγαλύτερο μέρος της μέρας του. Αυτό δεν έχει άλλο αποτέλεσμα από το να ξεκινάς απλά με άσχημη διάθεση εσύ την δική σου μέρα. Στην ίδια κατηγορία είναι επίσης οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι πρέπει να λειτουργούν σαν τηλεοράσεις και να αναμεταδίδουν την οποιαδήποτε είδηση πέσει στην αντίληψή τους
• Ο μονίμως ευαίσθητος. Είναι ο άνθρωπος που εκλαμβάνει την άσχημη διάθεσή του ως ευαισθησία απέναντι σε όσα συμβαίνουν , και πιστεύει ότι αυτή του «την ευαισθησία» οφείλει να την μεταδώσει και σε άλλους.

Η κοινωνική μας δικτύωση αποτελεί ακόμα για όλους μας,  ένα αρκετά πρόσφατο φαινόμενο, που εισήχθη απότομα στην ζωή μας την τελευταία δεκαετία, με πλήθος κοινωνικών δικτύων και «πρωτεργάτη» το facebookπου ξεκίνησε την λειτουργία του επίσημα τον Φεβρουάριο του 2004. Ως εκ τούτου είναι πολύ νωρίς ακόμα για μελετηθούν οι πραγματικές επιπτώσεις του στην ζωή μας, η επιρροή του στον συναισθηματικό και ψυχικό μας κόσμο.