Η συνήθεια της αναβλητικότητας μπορεί να αποτελέσει πραγματικά μεγάλο πρόβλημα, τόσο στη επαγγελματική μας ζωή στερώντας μας ακόμα και την εργασία μας, όσο και την καθημερινή μας ζωή, στερώντας μας ανθρώπους και στιγμές. Χαμένες ευκαιρίες, αυξανόμενο άγχος, δυσαρέσκεια για εμάς τους ίδιους και ενοχή, είναι σημάδια αυτής της άσχημης συμπεριφοράς.

Υπάρχουν πολλές τεχνικές αντιμετώπισης της αναβλητικότητας, 5 από τις πιο απλές είναι οι εξής:

1. Καθορίστε προθεσμίες

Αν οι εργασίες σας δεν έχουν προθεσμίες, αλλά «απλά πρέπει» να τις κάνετε, τότε πιθανότατα δεν θα τις κάνετε καθόλου. Ορίζοντας προθεσμίες είναι ένας καλός τρόπος για να αντιμετωπίσετε την αναβλητικότητα.

2. Ορίστε προτεραιότητες

Βάζοντας προτεραιότητες, θα είστε σε θέση να αντιμετωπίσετε όλες τις εργασίες σας. Αυτό θα σας βοηθήσει να οργανώσετε την εργασία σας, θα ξέρετε τι πρέπει να κάνετε αυτή τη στιγμή και ποια καθήκοντα μπορούν να γίνουν το βράδυ κι έτσι θα είστε σε θέση να αποφύγετε την αναβλητικότητα.

3. Θυμηθείτε τους στόχους σας

Ρυθμίζοντας σωστά τους στόχους σας μπορείτε να μπείτε στο δρόμο της επιτυχίας και θα πρέπει να το θυμάστε αυτό. Ρίξτε μια ματιά σε παλαιότερους στόχους σας και δείτε τι έχετε καταφέρει να επιτύχετε.

Υπάρχουν τύποι τοξικών ανθρώπων στα social media αλλά και ανθρώπων με απλά επιβαρυντικές για την ηρεμία μας συμπεριφορές που σίγουρα δεν μας κάνουν καλό. Μήπως πρέπει σήμερα κιόλας να επανεξετάσεις τους διαδικτυακούς σου φίλους; Με μερικά unfriend, η ψυχολογία σου θα σε ευγνωμονεί

• Ο Πολιτικός Αναλυτής. Είναι ο άνθρωπος που θα ξεκινήσει την μέρα της διαδικτυακής σου παρέας κριτικάροντας και βρίζοντας πρόσωπα και πράγματα της πολιτικής σκηνής ως ο πλέον ειδικός. Κι αυτό θα συνεχίσει να κάνει στο μεγαλύτερο μέρος της μέρας του. Αυτό δεν έχει άλλο αποτέλεσμα από το να ξεκινάς απλά με άσχημη διάθεση εσύ την δική σου μέρα. Στην ίδια κατηγορία είναι επίσης οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι πρέπει να λειτουργούν σαν τηλεοράσεις και να αναμεταδίδουν την οποιαδήποτε είδηση πέσει στην αντίληψή τους
• Ο μονίμως ευαίσθητος. Είναι ο άνθρωπος που εκλαμβάνει την άσχημη διάθεσή του ως ευαισθησία απέναντι σε όσα συμβαίνουν , και πιστεύει ότι αυτή του «την ευαισθησία» οφείλει να την μεταδώσει και σε άλλους.

Η κοινωνική μας δικτύωση αποτελεί ακόμα για όλους μας,  ένα αρκετά πρόσφατο φαινόμενο, που εισήχθη απότομα στην ζωή μας την τελευταία δεκαετία, με πλήθος κοινωνικών δικτύων και «πρωτεργάτη» το facebookπου ξεκίνησε την λειτουργία του επίσημα τον Φεβρουάριο του 2004. Ως εκ τούτου είναι πολύ νωρίς ακόμα για μελετηθούν οι πραγματικές επιπτώσεις του στην ζωή μας, η επιρροή του στον συναισθηματικό και ψυχικό μας κόσμο.

Αποκαλούμαστε ως η ναρκισσιστική γενιά η οποία , όπως λέγεται, μέσω κοινωνικών δικτύων, selfieκαι λοιπών «συνηθειών» , έχει διογκώσει απίστευτα την εικόνα του εαυτού της. Οι περισσότεροι  όμως δεν κυκλοφορούνε τριγύρω πιστεύοντας ότι είναι οι «σούπερ» ή οι τόσο cool, αλλά μάλλον το αντίθετο. Αυτή η αντίφαση συμβαίνει λόγω ενός  υποβόσκοντος αισθήματος ,που όλοι ξέρουμε καλά, και καλείται ανασφάλεια. Αν μπορούσαμε με έναν μαγικό τρόπο να μπούμε στο μυαλό των ανθρώπων που συναντάμε γύρω μας καθημερινά μάλλον θα μας κατέκλυζαν τα κύματα ανασφάλειάς τους.

Συνηθίζουμε να ακούμε ότι η πειθαρχία στα παιδιά δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, κι ότι ακόμα κι ο καλύτερος γονιός δεν έχει πάντα και διαρκώς την πειθαρχία που θέλει με τα παιδιά του. Κι αυτό είναι εν μέρει σωστό. Το κυριότερο όμως δεν είναι η πειθαρχία αλλά ο τρόπος που την επιτυγχάνουμε, κι αυτός ο τρόπος είναι που θα μας δώσει την διάρκεια της ή όχι.

Το Simple Living δεν είναι απλά, ο εύκολος τρόπος ζωής, όπως ίσως σκεφτόμαστε αυθόρμητα. Είναι μια φιλοσοφία ζωής , μινιμαλιστική και αφαιρετική  στην βάση της.