Συνηθίζει να θεωρεί ότι είναι η μόνη υπεύθυνη για την λειτουργικότητα και την ευταξία του σπιτιού, και ότι αυτή οφείλει να είναι όπως την εννοεί η ίδια και μόνο. Αυτό φέρνει τον σύζυγο σε μια κατάσταση να αισθάνεται πολλές φορές φιλοξενούμενος στο ίδιο του το σπίτι. Επιπλέον φράσεις του τύπου " μα καλά, εδώ πάτησες τώρα; σφουγγάριζα ξέρεις!" ή "μην πετάς τα ρούχα σου ρε παιδί μου όπως να ναι!" δεν διαφέρουν για τον άντρα και πολύ απο ότι άκουγε απο την  μητέρα του. Και το αυταπάντητο ερώτημα: μπορεί ένας άνδρας να νοιώσει σεξουαλικά με μια σύντροφο που του θυμίζει την μάνα του; σίγουρα όχι. Άλλωστε όπως σοφά είπε λαικός βάρδος χρόνια πριν "μου θυμίζεις την μάνα μου , για αυτό σε αγαπάω" ,δεν είπε " μου θυμίζεις την μάνα μου , για αυτό σε θέλω".

Πέρα απο το χιούμορ όμως , οι φράσεις αυτές δημιουργούν όντως υποσυνειδητη σχέση μητέρας - παιδιού και αυτό δεν αποτελεί βάση υγιούς σεξουαλικής σχέσης. Και φυσικά υπαίτια για αυτό δεν είναι μόνο η γυναίκα αλλά και αυτόματη ροπή του άνδρα να υιοθετήσει τον ρόλο του παιδιού στην σχέση.Καλό είναι το ζευγάρι να συζητάει απο κοινού τα πάντα για τους ρόλους που πρέπει να έχουν στην σχέση τους , καθώς και όλες τις λεπτομέρειες της κοινής διαβίωσης και να βρίσκονται οι κοινές συνιστώσες. Επιπλέον καλό είναι να αποφεύγονται φράσεις που ενισχύουν αυτόν τον λάθος δεσμό και να επιλέγεται μια ώρα συζήτησης  , στην οποία ο καθένας θα εξηγήσει ανοιχτά τι τον ενοχλεί,ώστε να νοιώσει ο έτερος σύντροφος οτι αντιμετωπιζεται ώς σύντροφος κι όχι ως παιδί που έκανε ζημιά. 

Επιπλέον κάτι που συνήθως παρατηρείται εντός γάμου είναι η υιοθέτηση μιας πιο συντηρητικής σεξουαλικής στάσης απο την γυναίκα , απο αυτήν που είχε προ γάμου. Είναι καλό οι σεξουαλικές προτιμήσεις, όρια, κι επιθυμίες να εκφράζονται ειλικρινά στο ζευγάρι τόσο πριν όσο και μετά τον γάμο.
Κλείνοντας να πω βέβαια ότι ο άντρας δεν είναι αμέτοχος στην απουσία σεξουαλικής ζωής στο ζευγάρι , άσχετα αν το παραπάνω αποτελεί συνήθως την κυριότερη αιτία. Ο άντρας συνήθως λαμβάνει ως δεδομένο ότι θα συνεχίσει να είναι ένας εργένης αλλά με σύντροφο, με αποτέλεσμα να φέρεται ως εργένης και στην έγγαμη συμβίωση όσων αφορά την ευταξία του σπιτιού , του ρουχισμού κλπ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η γυναίκα να νοιώθει ότι της καταργεί τον ρόλο της επίσημης γυναίκας του και συνεχίζει να την βλέπει ως ακόμη μια ευκαιριακή του σχέση , πράγμα που ρίχνει την λίμπιντό της κατακόρυφα. Η γυναίκα έχει την ανάγκη να νοιώθει ξεχωριστή , πολύ απλά γιατί είναι. Άλλωστε η σύγκριση είναι γένους θηλυκού. Και μπορεί να γίνει πραγματικά ακόμα πιο ξεχωριστή για τον σύντροφό της αρκεί ο ίδιος να το θελήσει.

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr