Περισσότερο Έλληνες από οτιδήποτε άλλο

Με αφορμή τον βίαιο θάνατο δια ξυλοδαρμού του Αλβανού ποινικού (υπόθεση Ιλια Καρέλι) από μερίδα σωφρονιστικών υπαλλήλων στο κατάστημα φυλακών που κρατούνταν , ακούστηκαν πολλά τόσο από τους υποστηρικτές της μεριάς του Αλβανού κατάδικου, όσο κι από την μεριά των υποστηρικτών των σωφρονιστικών υπαλλήλων.

Των «περισσότερο Ελλήνων από οτιδήποτε άλλο». Είναι η μόνη φράση που μου έρχεται στο μυαλό με πολλά γεγονότα που συμβαίνουν τελευταία στην χώρα , ως χαρακτηρισμός για άτομα που αυτόκλητοι, υποστηρίζουν τι άραγε;  Την χαμένη «ελληνική αξιοπρέπεια» θα πούνε.  Αν μπορούσαμε να ανακτήσουμε την χαμένη μας αξιοπρέπεια με το να δείρουμε 7-8 άνθρωποι έναν άνθρωπο δεμένο με χειροπέδες ή έναν αλλοδαπό μικροπωλητή, θα ήταν πολύ εύκολο. Αλλά προσωπικά αυτή η αξιοπρέπεια δεν θα μου έκανε.

Αυτό που μου κάνει πάντα εντύπωση σε τέτοια και παρόμοια γεγονότα (βλ. σύλληψη 4 έφηβων στην ληστεία τράπεζας στην Κοζάνη ως τρομοκράτες), είναι η προσπάθεια εξίσωσης του εγκληματία με τα όργανα της τάξης. Κι αυτό συμβαίνει από τους ένθερμους υποστηρικτές του δίκαιου των αστυνομικών αλλά και των σωφρονιστικών στην συγκεκριμένη περίπτωση: «είχαν απειληθεί από τον κρατούμενο», «ήταν ποινικός και μάλιστα σκληρός», «δεν έχετε ιδέα σε τι συνθήκες δουλεύουν τα παιδιά στις φυλακές».

Σε όλα αυτά ως απάντηση προσωπικά θα επαναλάβω κάτι που έχω πει και παλιότερα. Δεν απαιτώ από κανέναν εγκληματία να είναι επαγγελματίας. Από τον κάθε σωφρονιστικό και τον κάθε αστυνομικό όμως ναι το απαιτώ να είναι επαγγελματίας. Γιατί πληρώνεται. Και δεν έχει σημασία καμία που πληρώνεται από το δημόσιο. Μου αρκεί ότι πληρώνεται, κι εφόσον πληρώνεται απαιτώ να είναι επαγγελματίας 100%. Συνεπώς το « σε τι συνθήκες δουλεύουν τα παιδιά» με αφήνει παγερά αδιάφορο. Εάν είναι μια δουλειά που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν , ας αφήσουν την θέση τους σε άλλους που θα μπορούν. Γιατί είναι δουλειά και μόνο δουλειά. Εάν βγάζεις προσωπικά σου απωθημένα είσαι απλά ακατάλληλος.

Μας μάθανε να είμαστε περισσότερο Έλληνες από οτιδήποτε άλλο. Από το σχολείο ακόμα μεγαλώσαμε διδασκόμενοι την πεποίθηση ότι το να είσαι Έλληνας σε κάνει αυτόματα τον πιο ξεχωριστό από όλους τους ανθρώπους πάνω στην γη. Κι επαναπαυθήκαμε σε αυτό. Ίσως γιατί μας βόλεψε, ίσως γιατί νωρίς πίστεψε η γενιά μας ότι δεν μπορεί να καταφέρει κάτι περισσότερο.

Δεν είμαι όμως πιο ξεχωριστός από κανέναν, εάν δεν είμαι πρώτα από όλα ξεχωριστός άνθρωπος για τους υπόλοιπους. Αν καταφέρω να είμαι ξεχωριστός άνθρωπος, και επειδή τυχαίνει να είμαι κι Έλληνας, τότε ναι θα είμαι διπλά περήφανος, γιατί είμαι ήδη περήφανος για τους προγόνους μου.

Για μένα όχι ακόμα…

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr