Σε ερώτηση μου λοιπόν στους ανθρώπους αυτούς, εάν έχουν επισκεφθεί άλλον ψυχολόγο ή ψυχίατρο που έδωσε την διάγνωση , η απάντηση είναι σχεδόν πάντα η ίδια: όχι, το διάβασα στο ίντερνετ. Τότε εξηγώ ότι δεν μιλάμε για διάγνωση αλλά για μια λανθασμένη βεβαίωση γνώσης. Και λέω λανθασμένη γιατί: α) έγκειται σε αμφίβολες πηγές. Στο διαδίκτυο μπορείς να διαβάσεις τα πάντα από παντού (και δεν είναι όλα σωστά) β) Συνήθως διαβάζεις ένα σύμπτωμα που μπορεί να έχουν πολλές ασθένειες κι όχι μια. Η ασθένεια που βλέπεις πρώτη στο google δεν αφορά τις πιθανότητες εσύ να πάσχεις από αυτήν, αλλά την ιεράρχηση των λέξεων με τα κλικ γ) κάθε ασθένεια έχει πλήθος διαγνωστικών κριτηρίων και η καθεμία ξεχωριστά έχει ως απαιτούμενα για την διάγνωση της, 5 η 15 από αυτά και για συγκεκριμένο διάστημα και υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Άρα η διάγνωση αυτή είναι 100% μια λάθος διάγνωση. Κι εδώ έρχομαι στην αρχική μου πρόταση το γιατί αυτό βλάπτει τόσο πολύ την υγεία. Ένας άνθρωπος που έρχεται πεπεισμένος στην θεραπεία ότι πάσχει από συγκεκριμένη ασθένεια πχ κατάθλιψη , και δεν έχει κατάθλιψη , θα χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο θεραπείας γιατί θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε την λανθασμένη του αυτή πεποίθηση και μετά να προχωρήσουμε σε όσα πρέπει που εξαρχής θα κάναμε. Άρα χάνει χρόνο , χρήμα και ενέργεια χωρίς λόγο.
Έρευνα της Pew το 2013, αποκάλυψε πως το 72% των Αμερικανών ψάχνουν στο διαδίκτυο πληροφορίες που αφορούν στην υγεία, με ένα 35% να αναζητούν διάγνωση για συμπτώματα που εμφανίζουν, οι μισοί εκ των οποίων προβαίνουν και σε αυτοδιάγνωση, κλείνοντας στη συνέχεια ραντεβού με τον αντίστοιχο γιατρό που υπέδειξαν οι αναζητήσεις του.
Να τονίσουμε εδώ ότι το πρόβλημα δεν αφορά από μεριάς μας την αμφισβήτηση της αυθεντίας μας ή την υποβάθμιση των γνώσεων μας ως επιστήμονες. Είναι πολύ πιο σοβαρό καθώς οι online ιατρικές αναζητήσεις μπορεί να αλλοιώσουν την διαγνωστική διαδικασία. ΚΙ αυτό γιατί αυτό που θα βρουν οι ασθενείς στο ίντερνετ μπορεί να υπονοεί σπάνιες ή θανατηφόρες καταστάσεις για έναν ασθενή, πληροφορία με την σειρά της θα πυροδοτήσει νέα "συμπτώματα". Για παράδειγμα ψάχνεις στο Google για "ερεθισμένο λαιμό" και μπορεί να καταλήξεις σε περιγραφές για καρκίνο του οισοφάγου. Αναπόφευκτα το άγχος θα χτυπήσει κόκκινο.
Έτσι λοιπόν θα πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό ότι η αναζήτηση «διάγνωσης» στο internet περισσότερο θα φέρει προβλήματα παρά θα τα επιλύσει.
Mersinias Thomas, TEDx speaker,
Clinical Psychologist, Mental Health Counselor
©www.mersinias.gr
