Οι μορφές εντατικής ψυχοθεραπείας αποτελούν νεοεισερχόμενες τεχνικές ψυχοθεραπείας οι οποίες δοκιμάζονται τώρα ευρέως, σε σχέση με τα αποτελέσματα τους. Είναι απόλυτα εστιασμένα, βραχυπρόθεσμα προγράμματα θεραπείας που έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων ψυχικής υγείας σε ένα πολύ συμπυκνωμένο χρονικό πλαίσιο.

Το άγχος πτήσης είναι ένα πολυσύνθετο άγχος, κι αυτό το αντιλαμβάνεται πλήρως ο άνθρωπος που το έχει. Αφορά τόσο την διαδικασία του ταξιδιού όσο και την ίδια καθαυτή την πτήση. Είναι ένα άγχος παρόμοιο με κάθε άγχος που δημιουργείται στο άτομο κατά την ανάγκη παραμονής του σε μικρούς χώρους έστω και για ελάχιστο χρόνο, που όμως στην περίπτωση της πτήσης συνδυάζεται με πιθανόν φόβο για το ίδιο το αεροπλάνο ως μέσο μεταφοράς. Επίσης κάτι που δεν υπολογίζουμε συχνά είναι ότι η αρχή αυτού του άγχους μπορεί να ξεκινάει από την έντονη δυσαρέσκεια του να μην μας αρέσει καν το αεροπλάνο ως μέσο.

Απέναντι σε κάθε στρεσογόνο γεγονός , νιώθουμε την ανάγκη να αυτοπροστατευθούμε. Κι αυτό γίνεται με δυο κυρίως τρόπους, είτε μέσω προσωπικών ενεργειών είτε μέσω αυτόματων μηχανισμών του ψυχισμού μας, πολλές δε φορές και με τους δυο τρόπους.

Η άρνηση ως ένας μηχανισμός άμυνας αναλύθηκε από τον Sigmund Freud και συνοπτικά εξηγήθηκε ως ο τρόπος να προστατεύουμε τον εαυτό μας από τα αρνητικά στοιχεία του ίδιου και του περιβάλλοντος μας μέσω της άρνησης αντιμετώπισης ενός συμβάντος ως αληθινού , ανεξαρτήτως των ισχυρών αποδείξεων ύπαρξής του.

Η άρνηση λειτουργεί καλά μέχρι την στιγμή που παύει να λειτουργεί. Και αυτό είναι το σημαντικότερο ίσως χαρακτηριστικό της.

Ως ανεπιθύμητα ορίζουμε όλα τα συναισθήματα, τα αρνητικά φυσικά, τα οποία δεν προκαλέσαμε και δεν επιθυμήσαμε. Είναι τα συναισθήματα αυτά τα οποία δημιουργούν επιπροσθέτως μια βαθιά ντροπή γιατί σχετίζονται άμεσα με την κοινωνική μας εικόνα. Προσπαθούμε διακαώς να τα αποφεύγουμε αλλά είναι και στερεοτυπικά ριζωμένα, κάτι που καθιστά την αποδοχή και διαχείρισή τους πάρα πολύ δύσκολη. Από πολύ μικρή ηλικία δεχόμαστε τους κοινωνικούς εκείνους κανόνες που καθορίζουν ποια συναισθήματα είναι αποδεκτά από την κοινωνία μας και ποια όχι. Πχ « Αν σε δούνε αδύναμο όλοι θα σε εκμεταλλευτούν , πρέπει να δείχνεις πάντα δυνατός». Κάτι που ανά φύλο και ανά καιρούς ερμηνεύτηκε και διαφορετικά, και συνέδεσε για τα αγόρια ως θετικό την έλλειψη ευαισθησίας, και στα κορίτσια την συναισθηματική αποστασιοποίηση ως επίσης θετικό τρόπο κοινωνικής «προστασίας».

Συχνότερη ερμηνεία της τελειομανίας από έναν τελειομανή είναι η αγάπη για τον εαυτό και η προσπάθεια βελτίωσης του. Στην πραγματικότητα όμως η τελειομανία δεν είναι τίποτα άλλο από μια διαρκή εξουθενωτική ανάγκη για έλεγχο. Έλεγχο των εξωτερικών αλλά και εσωτερικών επικριτών , που πηγάζει από βαθιές στρεβλές πεποιθήσεις για τον εαυτό όπως ότι το άτομο δεν μπορεί να αγαπηθεί εάν δεν είναι τέλειο ή υπερβολικά ικανό, ότι η οποιαδήποτε έκθεση σε λάθος σημαίνει και απόρριψη, ότι αν δεν τα κάνεις όλα τέλεια τότε ανήκεις στους αποτυχημένους κ.α

Ερευνητές έχουν εντοπίσει ένα συγκεκριμένο εγκεφαλικό κύκλωμα σε ποντίκια που τα ωθεί να αναζητούν τροφή ακόμα και όταν δεν πεινάνε, εστιάζοντας σε μια συγκεκριμένη ομάδα κυττάρων στην περιοχή του περιαγωγικού γκρι (PAG) του εγκεφαλικού στελέχους (HollyOber, UCLAuniversity, March 2024). Αυτή η ανακάλυψη υπογραμμίζει πώς η τόνωση αυτών των κυττάρων κάνει τα ποντίκια να προτιμούν τροφές με πολλές θερμίδες και να επιδίδονται σε συμπεριφορές αναζήτησης τροφής, ανεξάρτητα από την πείνα τους.