Ο Hans Jürgen Eysenck ήταν Άγγλος ψυχολόγος που γεννήθηκε στη Γερμανία και πέρασε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη Μεγάλη Βρετανία εξαιτίας δίωξης του από τους Ναζί. Έμεινε στη μνήμη κυρίως για το έργο του σχετικά με τη νοημοσύνη και την προσωπικότητα, τα ερωτηματολόγια προσωπικότητας και τις απόψεις του για τις φυλετικές διαφορές της νοημοσύνης. Την εποχή του θανάτου του ήταν ο πιο συχνά αναφερόμενος ψυχολόγος στην επιστημονική βιβλιογραφία.

Ο Eysenck εντόπισε δύο βασικές διαστάσεις της προσωπικότητας. Η πρώτη ονομάζεται «εσωστρέφεια- εξωστρέφεια» και η δεύτερη «νευρωτισμός-σταθερότητα». Αργότερα, πρόσθεσε και μία τρίτη διάσταση που την ονόμασε «ψυχωτισμός-σταθερότητα».

Το σεξ είναι μια απολαυστική πράξη για τον καθένα μας, ίσως η απολαυστικότερη. Συχνά οι άνθρωποι για να τονίσουμε την σημασία του λέμε ότι δυο βασικές απολαύσεις έχει η ζωή, το φαγητό και το σεξ. Και πράγματι το σεξ είναι απολαυστικό κυρίως γιατί η σωματική ευχαρίστηση, η αποσυμπίεση από το στρες και η αίσθηση ότι είμαστε επιθυμητοί που μας προσφέρει είναι άμεσα και έντονα. Είναι όμως πάντα για όλους έτσι;

Όταν ένα συναίσθημα ενεργοποιείται επαναλαμβανόμενα σε μικρό χρονικό διάστημα, τότε δημιουργεί κυρίαρχη διάθεση. Μια τέτοια διάθεση για παράδειγμα δείχνει να έχει δημιουργηθεί για μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού τώρα στην εποχή της πανδημίας που διανύουμε, ουσιαστικά μια μόνιμη συναισθηματική κατάσταση με συνδυασμένα στοιχεία φόβου και αγωνίας. Γενικά ο φόβος ενεργοποιεί το άτομο να αναλάβει δράση για την αποφυγή κινδύνου, κι αυτή είναι η θετική πλευρά του. Η αγωνία από την άλλη , παρόλο που στο μυαλό όλων εκλαμβάνεται σαν ηπιότερη και πιο ακίνδυνη συναισθηματική κατάσταση από τον φόβο , είναι στην πραγματικότητα πιο επιβαρυντική καθώς είναι πολύ μεγαλύτερης διάρκειας, μια ισχυρής έντασης διαρκής διέγερση για επικείμενο κίνδυνο, άλλες φορές πραγματικό κι άλλες όχι, η οποία είναι και πολύ εξαντλητική οργανικά. Όταν ο φόβος και η αγωνία ενεργοποιούνται ταυτόχρονα γεννιέται η κατάσταση άγχους.

Ο όρος dysthymia καθιερώθηκε στο χώρο της Ψυχολογίας και της Ψυχιατρικής από την ελληνική λέξη με το αρνητικά φορτισμένο πρόθεμα δυσ- και τη λέξη θυμός (με την αρχαιοελληνική έννοια της ψυχής). Ουσιαστικά δηλαδή η έννοια του κακόκεφου. Ως κλινικός όρος όμως, η δυσθυμία δεν πρέπει να συγχέεται με αυτό που στην καθημερινότητα αντιλαμβανόμαστε σαν απλή έλλειψη καλής διάθεσης και ονομάζουμε κακοκεφιά, καθώς κλινικά η Δυσθυμία αποτελεί ειδικό τύπο Κλινικής Κατάθλιψης. Η κυριότερη διαφορά της Δυσθυμίας με την Κατάθλιψη είναι η ένταση και η διάρκεια των συμπτωμάτων, στην δυσθυμία έχουν ηπιότερη ένταση αλλά πολύ μεγαλύτερη χρονική διάρκεια.

Νέα έρευνα αποδεικνύει πως η επικεντρωμένη στο τραύμα ψυχοθεραπεία λειτουργεί πολύ αποτελεσματικά. Η διαταραχή του μετατραυματικού στρες μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα που έχουν βιώσει οι ίδιοι ή έχουν βρεθεί ως θεατές μπροστά ένα τραυματικό συμβάν όπως πολεμική σύγκρουση, σεξουαλική επίθεση, φυσική καταστροφή ή τρομοκρατική πράξη. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αναδρομές αναβίωσης, εφιάλτες, ισχυρό άγχος, καθώς και ανεξέλεγκτες σκέψεις για το συμβάν αυτό.

Μια νέα μελέτη που έγινε από το νοσοκομείο Northbay και το UC Berkeley διαπιστώνει ότι μια απλή πρακτική αίσθησης δέους μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε αίσθημα διαχρονικότητας κι αυτό να αποβάλλει άγχος, την μοναξιά που νιώθουμε και να μειώσει την κατάθλιψη. Το δέος δείχνει να ανακουφίζει ακόμη και από τον πόνο. Ενώ η "The Awe Study", όπως έχει ονομαστεί, δεν έχει ακόμη επίσημα δημοσιευτεί, ωστόσο οι συγγραφείς της Jake Eagle και Michael Amster, θέλοντας να βοηθήσουν τους εργαζόμενους στην υγειονομική περίθαλψη και τα μέλη της ιατρικής κοινότητας τα οποία δοκιμάζονται σκληρά και ψυχικά (πέρα από σωματικά) κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έχουν μοιραστεί στοιχεία αυτής τους της έρευνας σε επίσημα κανάλια.