Μια πρόσφατη μελέτη (Απρ2020) ,από το Arlington Texas University αποκαλύπτει ότι όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ανήσυχοι και ευάλωτοι, είναι πιο πιθανό να βασίσουν τη λήψη αποφάσεών τους σε ατεκμηρίωτες πληροφορίες που αγγίζουν το συναίσθημά τους και όχι σε πραγματικά γεγονότα.

Η μελέτη, με τίτλο "Όταν οι οδυνηρές ιστορίες υπερτερούν των ψυχρών σκληρών γεγονότων: Μια μετα-ανάλυση της ατεκμηρίωτης προκατάληψης" δημοσιεύεται στο Organizational Behavior and Human Decision Processes.

Διαπιστώθηκε λοιπόν ότι οι άνθρωποι , ειδικά σε καταστάσεις ιατρικής ανάγκης ή υψηλής απειλής για την υγεία , (όπως είναι η τρέχουσα κατάσταση της πανδημίας), εμπιστεύονται περισσότερο και λαμβάνουν αποφάσεις με γνώμονα τα ατεκμηρίωτα συναισθήματα τους τα οποία εξηγούν στο μυαλό τους ως βάσιμες πληροφορίες, παρά στα γεγονότα τα οποία δίνουν τα ρεαλιστικά κριτήρια για την λήψη οποιασδήποτε απόφασης.

Το άγχος επηρεάζει όλα τα συστήματα του σώματος μας, από μυοσκελετικό και αναπνευστικό ως και το αναπαραγωγικό.

Στο Μυοσκελετικό σύστημα

Όταν το σώμα είναι στρεσαρισμένο, οι μύες τεντώνονται. Η μυϊκή ένταση είναι σχεδόν μια αντανακλαστική αντίδραση στο άγχος - ο τρόπος προστασίας του σώματος από τραυματισμούς και πόνο. Με ξαφνικό άγχος, οι μύες τεντώνονται ταυτόχρονα και στη συνέχεια απελευθερώνουν την έντασή τους όταν περάσει το άγχος. Το χρόνιο στρες προκαλεί τους μύες στο σώμα να βρίσκονται σε μια περισσότερο ή λιγότερο διαρκή κατάσταση επιφύλαξης.

Οι τεχνικές χαλάρωσης έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν αποτελεσματικά την ένταση των μυών και του προκαλούμενου στρες.

Η τροφική δυσανεξία (ή τροφική ευαισθησία) είναι εκείνη η διατροφική δυσλειτουργία κατά την οποία ο οργανισμός ενός ατόμου δυσκολεύεται να αφομοιώσει ένα συγκεκριμένο είδος τροφής, το οποίο είδος αν καταναλωθεί προκαλεί πεπτικά συμπτώματα. Αυτά τα προβλήματα ποικίλλουν για κάθε άτομο.

Όταν μιλάμε για δυσανεξία σε τροφές το μυαλό όλων πάει αποκλειστικά στις σωματικές επιπτώσεις της, δηλαδή στο φούσκωμα, στον στομαχικό πόνο, την δυσφορία κλπ . Υπάρχουν όμως και οι ψυχολογικές επιπτώσεις , που συχνά περνάνε σε δεύτερη μοίρα και δεν υπολογίζονται ως εξίσου σημαντικό πρόβλημα.

Το Σύνδρομο Cotard, γνωστό επίσης και ως Μηδενιστική Ψευδαίσθηση ή Ψευδαίσθηση Cotard, ή ως Σύνδρομο Ζωντανού πτώματος, είναι μια από τις ίσως πιο ιδιαίτερες νοητικές-ψυχολογικές Διαταραχές. Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτό , βιώνουν την πεποίθηση (ψευδαίσθηση) ότι είναι νεκροί, ή ότι μερικώς είναι νεκροί (όργανα του σώματος τους απουσιάζουν) ή ότι δεν έχουν καθόλου αίμα ή ότι δεν υπάρχουν γενικά. Είναι τόσο ισχυρό για τους ίδιους αυτό το βίωμα (ψευδαίσθηση) , που σε μερικές περιπτώσεις τέτοιοι ασθενείς έχουν ισχυριστεί ότι μπορούν να μυρίσουν την αποσύνθεση του δέρματος τους. Το ισχυρό παράδοξο στους ασθενείς με Σύνδρομο Cotardείναι ότι ακριβώς αυτή η εντύπωσή τους ότι είναι νεκροί, τους δίνει και μια αίσθηση προσωπικής αθανασίας.

Ο Hans Jürgen Eysenck ήταν Άγγλος ψυχολόγος που γεννήθηκε στη Γερμανία και πέρασε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη Μεγάλη Βρετανία εξαιτίας δίωξης του από τους Ναζί. Έμεινε στη μνήμη κυρίως για το έργο του σχετικά με τη νοημοσύνη και την προσωπικότητα, τα ερωτηματολόγια προσωπικότητας και τις απόψεις του για τις φυλετικές διαφορές της νοημοσύνης. Την εποχή του θανάτου του ήταν ο πιο συχνά αναφερόμενος ψυχολόγος στην επιστημονική βιβλιογραφία.

Ο Eysenck εντόπισε δύο βασικές διαστάσεις της προσωπικότητας. Η πρώτη ονομάζεται «εσωστρέφεια- εξωστρέφεια» και η δεύτερη «νευρωτισμός-σταθερότητα». Αργότερα, πρόσθεσε και μία τρίτη διάσταση που την ονόμασε «ψυχωτισμός-σταθερότητα».

Το σεξ είναι μια απολαυστική πράξη για τον καθένα μας, ίσως η απολαυστικότερη. Συχνά οι άνθρωποι για να τονίσουμε την σημασία του λέμε ότι δυο βασικές απολαύσεις έχει η ζωή, το φαγητό και το σεξ. Και πράγματι το σεξ είναι απολαυστικό κυρίως γιατί η σωματική ευχαρίστηση, η αποσυμπίεση από το στρες και η αίσθηση ότι είμαστε επιθυμητοί που μας προσφέρει είναι άμεσα και έντονα. Είναι όμως πάντα για όλους έτσι;