Το Σύμπλεγμα του Πίτερ Παν αναφέρεται σε άτομα που δεν θέλουν ή νιώθουν ότι δεν μπορούν να μεγαλώσουν. Για άτομα που ουσιαστικά νοιώθουν παιδιά φυλακισμένα στο σώμα ενός ενήλικα. Έμβλημά τους είναι η ανεμελιά, η αδιαφορία κι ο έντονος ναρκισσισμός, κι έτσι...μαγικά λύνονται τα προβλήματά τους , χωρίς υποχωρήσεις και κόπο απο τους ίδιους.
Τα άτομα αυτά δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να σταματήσουν να σκέφτονται και να συμπεριφέρονται σαν παιδιά και δεν θέλουν να έρθουν αντιμέτωπα με τι θλιβερή πραγματικότητα ότι μεγαλώνουν και επιβάλλεται να αλλάξουν.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το σύνδρομο, που περιεγράφηκε για πρώτη φορά το 1983 από τον ψυχολόγο Dan Kiley δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένο ως ψυχοπαθολογική κατάσταση, δεδομένου ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν το κατατάσσει , ακόμα τουλάχιστον, επίσημα στις ψυχολογικές διαταραχές.
Ωστόσο, ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ενηλίκων σε δυτικού τύπου κοινωνίες ανταποκρίνεται σε αυτό το πρότυπο ανώριμης συμπεριφοράς. Τα άτομα αυτά δεν θέλουν-δεν μπορούν να αναλάβουν τις υποχρεώσεις που αντιστοιχούν τυπικά στην ηλικία τους. Μπορεί ακόμη και να ζουν σαν έφηβοι, σε θέμα υποχρεώσεων-δικαιωμάτων- διασκέδασης, και ας έχουν περάσει τα 30...
Tα «κόμπλεξ» είναι ένας από τους πιο διαδεδομένους και εκλαϊκευμένους ψυχολογικούς όρους, που συνηθίζουμε όλοι να χρησιμοποιούμε για να χαρακτηρίσουμε οποιαδήποτε συμπεριφορά μάς φαίνεται απλά κάπως προβληματική ή ελλειμματική. H λέξη περιέχει και έναν αρνητικό, υποτιμητικό τόνο: λέμε συχνά «είναι κομπλεξικό άτομο» για κάποιον που μας εκνευρίζει ή δεν μας ταιριάζει η συμπεριφορά του, χωρίς να δείχνουμε την επιείκεια που θα εκφράζαμε σε κάποιον που θα θεωρούσαμε ότι έχει ψυχολογικό πρόβλημα.
Στην πραγματικότητα όμως το κόμπλεξ κατωτερότητας είναι ψυχολογικό πρόβλημα, είναι ψυχολογική ασθένεια.
Είναι σαφές ότι το άγχος είναι εντελώς προσωποποιημένο στον κάθε άνθρωπο, και εξαρτάται απο το πώς αντιλαμβάνεται τα γεγονότα γύρω του. Αυτός είναι κι ο παράγοντας που μεγαλώνει αντίστοιχα ή ελαχιστοποιεί το όποιο άγχος του. Αυτά που πρέπει να γνωρίζει σίγουρα όμως ο κάθε άνθρωπος που παλεύει με το άγχος είναι τα εξής:
Σημείο ορισμού της παθολογίας στην ψυχολογία αποτελεί η «τρέλα». Συνεπώς αποτελεί ορισμό κυρίως του Δυτικού Πολιτισμού και κυρίως από τον Μεσαίωνα και μετά. Πρότερα, πχ στην αρχαιότητα, η ύπαρξη παθολογίας και ψυχικής νόσου ερμηνευόταν ως επαφή με το θεϊκό.