Η Διπολική Διαταραχή, παλαιότερα αναφερόμενη ως μανιοκατάθλιψη, ανήκει στην κατηγορία των σοβαρότερων ψυχικών παθήσεων. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από εναλλασσόμενα επεισόδια (φάσεις) μανίας και κατάθλιψης, καθώς επίσης και πολλές φορές ψυχωτικά συμπτώματα. Τα αίτια της διπολικής διαταραχής παραμένουν άγνωστα αλλά η εκδήλωση και η πορεία της ασθένειας επηρεάζεται έντονα από ψυχοκοινωνικούς παράγοντες .Κλινικά η εικόνα που παρουσιάζει ο ασθενής, ακόμα και εκτός “επεισοδίου”, έχει κυρίαρχο σύμπτωμα την κατάθλιψη.
Μανία είναι η κατάσταση στην οποία ο ασθενής έχει υποκειμενική αντίληψη του εαυτού του. Δηλαδή έχει μια εικόνα ψευδή για τον εαυτό του με ροπή προς την παντοδυναμία (υπερβολικές εκφάνσεις σε πολλούς τομείς ταυτόχρονα από πχ τα ψώνια μέχρι τις πολλαπλές σχέσεις.) Διακατέχεται συνήθως από ένα έντονο ευφορικό αίσθημα, παίρνει υψηλά ρίσκα, ενώ κατά διαστήματα εμφανίζει έντονες εκρήξεις θυμού (ειδικά κατά την προσπάθεια της οριοθέτησης) και κυκλοθυμία (σύντομες και έντονες εναλλαγές του συναισθήματος από χαρά σε λύπη αλλά και το αντίθετο).
Η κατ’ οίκον εργασία , είναι ένα κύριο μέρος της Γνωσιακής Ψυχοθεραπείας. Βασισμένη στην συνεργατικότητα Ψυχοθεραπευτή και θεραπευόμενου, προσδιορίζεται με προσαρμοσμένο τρόπο στις ιδιαιτερότητες του θεραπευόμενου , και είναι το σύνολο των τεχνικών που μέσα από ασκήσεις θα τον βοηθήσουν να πετύχει τους κεντρικούς στόχους της θεραπείας μέσα από τα 3 κύρια πεδία της που δεν είναι άλλα από: την στρατηγική αντιμετώπισης των δυσάρεστων για τον ίδιο γεγονότων και καταστάσεων της ζωής του, την αναδιάρθρωση των στρεβλώσεων και καταστροφικών του πεποιθήσεων που έχουν διαμορφώσει το σύνολο της στάσης του, και την ανάπτυξη νέων του δεξιοτήτων που θα τον βοηθήσουν στο μέλλον να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο. Εάν η επιτυχία και στους τρείς αυτούς τομείς είναι εξίσου καλή , τότε μιλάμε για μια θεραπεία που στο σύνολό της χαρακτηρίζεται πετυχημένη.
Ως κύρια χαρακτηριστικά ,κατάταξης μιας συμπεριφοράς χρήσης του Διαδικτύου, ως εθισμένης, επιστημονικά έχουν οριστεί τα εξής:
1) ανοχή καθημερινής ενασχόλησης πάνω από 4 ώρες συνεχόμενες με αυξητική τάση
2) Συμπτώματα Συνδρόμου Απόσυρσης ( μόνιμη θλίψη, απουσία αντίδρασης σε εξωτερικά ερεθίσματα, παθητική συμπεριφορά, απώλεια ενδιαφέροντος)
3) αδυναμία ορισμού συγκεκριμένου χρόνου απασχόλησης με το Διαδίκτυο και τήρησής του
4) έκπτωση της γενικής λειτουργικότητας του ατόμου & συνεχιζόμενη απουσία διαπροσωπικών σχέσεων με αυξητική τάση
5) αυξανόμενο άγχος και "αίσθηση" αποδιοργάνωσης εκτός Διαδικτύου
Ενδεικτικά έχει αναφερθεί ότι "εύλογη" χρήση του Διαδικτύου για προσωπική χρήση (email, web search, chat, games) θεωρείτε η χρήση 15 ωρών εβδομαδιαίως ή περίπου 2 ωρών ημερησίως. Εξαιρούνται πάντα οι περιπτώσεις που κάποιος εργάζεται μέσω Διαδικτύου πχ ηλεκτρονικό εμπόριο.
Η Κατάθλιψη είναι μια Ψυχολογική διαταραχή της διάθεσης. Χαρακτηρίζεται από διαρκή χαμηλή διάθεση , και έλλειψη ενδιαφέροντος που γίνεται αντιληπτή και ως απουσία ενέργειας για το οτιδήποτε. Η Κατάθλιψη είναι ένα διαρκές σύμπτωμα κι όχι μια περαστική και πρόσκαιρη κακοκεφιά μερικών ημερών. Απαιτείται διαγνωστικά η ύπαρξή της για διάστημα 6 μηνών.
Τι την προκαλεί; Οι αιτίες είναι ποικίλες και δεν προέρχονται από μια και μόνο πηγή.
Το κυριότερο γνώρισμα το άγχους είναι ότι μας εισάγει σε έναν αρνητικό κύκλο σκέψεων και συναισθημάτων που το επιδεινώνουν συνεχώς. Αυτόν ακριβώς τον «κύκλο» , σπάμε μέσα από την Ψυχοθεραπεία. Όσο περισσότερο καιρό μένει το άτομο στο άγχος , τόσο περισσότερο αρχίζει να αισθάνεται , ότι η μεριά του άγχους γίνεται η ισχυρότερη πλευρά της προσωπικότητάς του. Με απλά λόγια αρχίζει να αισθάνεται αγχωτικός, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Όλοι κάποια στιγμή αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε μια παρέα, μια εργασία, ένα ταξίδι διακοπών, ή ένα μελλοντικό μας πλάνο , εξαιτίας ενός τοξικού ατόμου. Η τοξικότητα δεν γίνεται αμέσως αντιληπτή γιατί παρουσιάζεται με πολλά πρόσωπα , χειρότερα των οποίων , αφορά άτομα που εμφανίζονται ως ιδιαίτερα λαμπερά ή δημοφιλή. Παρουσιάζονται ως τα άτομα που δείχνουν να τα έχουν όλα και έτσι συνειδητά ή ασυνείδητα ο καθένας τα λαμβάνει ως πρότυπα. Το κυρίαρχο αίσθημα βέβαια που διαχέουν στους γύρω τους είναι ένα έντονο αίσθημα πνιγμού, με κάθε πράξη τους , με κάθε κουβέντα τους. Φυσικά τα πρόσωπα της τοξικότητας είναι πάρα πολλά, αλλά υπάρχει μια τυπολογία που δείχνει να είναι η επικρατέστερη στα περισσότερα από αυτά τα άτομα.
Ο κριτής. Είναι ο άνθρωπος που θα σε κριτικάρει άσχημα ότι κι αν επιλέξεις να κάνεις, πάνω σε ένα ζήτημα. Για παράδειγμα σε μια έξοδο μαζί του, θα σε κριτικάρει άσχημα είτε προτείνεις εσύ ένα μέρος για την ψυχαγωγία σας (λέγοντας ή δείχνοντάς σου με θυμό ότι δεν του αρέσει να του υποδεικνύουν που θα πάει), είτε αφήνοντας τον ίδιο να διαλέξει κριτικάροντας την «έλλειψη» πρωτοβουλίας από μεριάς σου. Και στις δυο περιπτώσεις η επικοινωνία η λεκτική του καθώς και η γλώσσα του σωματός του θα μαρτυρά μια έντονα επιθετική στάση απέναντί σου. Ακόμα κι αν ποτέ δεν σε βρίσει ευθέως, η συμπεριφορά του είναι διαρκής στον άξονα να υποβιβάζει τον τρόπο σου, τις σκέψεις σου, τις επιλογές σου και την γνώμη σου , γιατί ο ίδιος είναι φοβερά ανασφαλής, με εξαιρετικά χαμηλή αυτοπεποίθηση κι αυτός είναι ο τρόπος του για να έχει τον έλεγχο.