Ειδικά τις μέρες έναρξης των σχολείων, τα παιδιά εκφράζουν συχνά μια άρνηση στο να ακολουθήσουν τόσο το πρόγραμμα του σχολείου, όσο και γενικότερα τις υποχρεώσεις της νέας σχολικής χρονιάς. Εκφράσεις όπως «μαμά δεν θέλω να πάω σχολείο, πονάει η κοιλιά μου» κι άλλες τέτοιες παρόμοιες , είναι πολύ συχνές. Είναι οι στιγμές που ο γονιός δημιουργεί φασαρίες με το παιδί και ουσιαστικά μεγαλώνει το πρόβλημα. Υπάρχουν όμως βασικά πράγματα, που εάν υιοθετηθούν σαν συμπεριφορά, μπορούν να βοηθήσουν:

1.Σταματήστε να καθησυχάζετε το παιδί σας. Το παιδί σας ανησυχεί και εσείς γνωρίζοντας ότι δεν είναι τίποτα (για εσάς) σοβαρό, του λέτε απλά «δεν είναι τίποτα το σχολείο, είναι κάτι που έγινε και πέρσι και θα γίνεται και όλοι μας πήγαμε». Το παιδί σας όμως δείχνει να μην ακούει καν τι του λέτε. Εσείς το εκλαμβάνετε ως αδιαφορία και ξεκινά ο καυγάς. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Το παιδί σας θέλει απεγνωσμένα εκείνη την στιγμή να σας ακούσει , αλλά ο εγκέφαλός του δεν του το επιτρέπει. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί απλά όταν τα επίπεδα άγχους ανέβουν στον ανθρώπινο οργανισμό , συντελείται εντός μας μια ταχεία έκρηξη χημικών αντιδράσεων , με σκοπό την επιβίωση μας. Ανάμεσα στα πολλά που συντελούνται εκείνη την στιγμή στον οργανισμό μας , είναι ότι ο προμετωπιαίος φλοιός (η έδρα της λογικής του εγκεφάλου μας) μπαίνει σε κατάσταση αναμονής , και τα ηνία στην συμπεριφορά μας αναλαμβάνει το συναισθηματικό μέρος. Με άλλα λόγια το παιδί εκείνη την στιγμή δεν μπορεί «οργανικά» να ακούσει τα λογικά μας επιχειρήματα Τι μπορούμε να κάνουμε

Η μη αντιμετώπιση της Διαταραχής Πανικού έχει άμεσες, επιβαρυντικές και επαναλαμβανόμενες συνέπειες στην καθημερινότητα του ατόμου που πάσχει απο αυτήν. Ο άμεσος κίνδυνος είναι η εκδήλωση μιας επιπροσθέτου Διαταραχής φοβίας για μια κατάσταση ή γεγονός που συνέβη κατα την εκδήλωση του Πανικού.

Οι περισσότεροι από εμάς θυμώνουμε αρκετές φορές μέσα σε μια βδομάδα. Κι αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Αυτό που ΔΕΝ είναι φυσιολογικό είναι όταν ο θυμός μας αρχίζει να επικρατεί ποσοτικά έναντι άλλων εκφραστικών συναισθημάτων μας ή όταν συμβαίνει αρκετά συχνά πχ σε καθημερινή βάση και χωρίς αντικειμενικό ερέθισμα.

Αυτό διαπιστώθηκε πρόσφατα σε έρευνα που έγινε σε Αμερικανούς στρατιώτες. Οι στρατιώτες γενικά είναι η ομάδα εκείνη των ατόμων με σχετικά τα υψηλότερα σημάδια μετατραυματικού στρες διαχρονικά.

Αυτό διαπιστώθηκε σε πρόσφατη έρευνα στην Αμερική , ανάμεσα σε 1300 ψυχολόγους περίπου που είχαν ασθενείς με Διατροφική Διαταραχή. Κρίθηκε κατάλληλο έτσι να δοθούν σε διαιτολόγους οδηγίες και κατευθυντήριες γραμμές προς αυτή  την κατεύθυνση ώστε να βοηθηθούν και οι ίδιοι στο έργο τους , αλλά και οι ασθενείς στο σωστό χάσιμο βάρους και στην διατήρησή του.

Την ακούμε παντού, είναι η ασθένεια της εποχής μας, στην πραγματικότητα όμως πόσο καλά την γνωρίζουμε; Να μερικά πράγματα για αυτήν που ίσως δεν γνωρίζετε.